En toen was hij echt jarig en wilde niet meer. Ik had overal rekening mee gehouden: extra zakjes traktatie, Pritt als back up, reserve onderbroek, een schaar en vochtige doekjes in de tas. Maar de optie: kind wil niet jarig zijn, had ik nog niet zelf verzonnen. Hij wilde niet naar school. Wij zeiden: “We houden je hand vast.” Dat was niet genoeg. “We gaan achter je in de kring zitten. ” Dat hielp ook niet. “Als het niet…
