Soms sta ik in de startblokken met een leuke diy voor de jongens en dan roepen zij: mweh.
De. Teleurstelling.
Ik ben daar snel weer overheen, want ik word zelf heel gelukkig van al die projecten. Dat mijn kinderen deze niet wilden maken, is geen goede representatie van het kindervolk. Het kan dus zomaar zijn dat je hiermee een keileuke activiteit te pakken hebt voor je eigen koters. Of voor jezelf, zonder koters. Want het maken van suncatchers kan iedereen. Daar gaan we.
Je hebt nodig:
- herfstblaadjes
- doorzichtige boekenfolie (te koop bij de Hema of de Action)
- gaatjestang of een perforator
- wol en borduurnaald
- washitape of schilderstape
- ijzerdraad of sierdraad of een buigzaam takje
Zoek samen mooie bladeren, die nog sappig en fris zijn. Dorre bladeren laten zich niet zo goed tussen de folie plakken. Teken op het gladde deel van de folie een rondje. Dan weten je kinderen of jijzelf binnen welke vorm de blaadjes mogen komen.
Plak een blaadje of meerdere blaadjes op een vel. Je hebt ruimte nodig rond het blad om de gaatjes te kunnen maken, dus houd daar rekening mee.
Knip ruim rondom (het getekende rondje uitknippen) en maak gaatjes rond de rand. Maak een rondje van de twijg of het ijzerdraad. Plak daarna je blaadje in het midden. En rijg een draad wol door de gaatjes en om het rondje. Wanneer je klaar bent, verwijder je de tape en heb je een mooie suncatcher.
Voor een raam met plakfolie:
Voor een witte muur:
Allebei een goeie look, toch?
Afgelopen weekend was ik in België voor de Antwerpse boekenbeurs. Ik was gevraagd om op zaterdag en zondag een kleine workshop te geven, iets leuks te doen uit mijn boek Kneed en Klieder. Dat ik aan een tafel zou gaan zitten en dat mensen dan kunnen aanschuiven als ze willen. Zeg maar maximaal 15 man. Toen ik aankwam, zei de eventmanager: Nou dan gaan we je headset even in orde maken. Ik: Headset? Hoezo headset?
Oh, het werd een beetje druk (zo’n 80 kinderen en dan nog ouders erbij). En ik moest een uur vullen met een praatje. En een workshop. En ik vond dat doodeng, maar ik kicked ass.
En de kinderen waren zo lief en begripvol (het slijm maken ging niet door de felle, warme lampen boven onze hoofden en dat vonden ze jammer, maar ja niks aan te doen. ) en ik teer nog even voort op deze adrealineflow.
Fijne dag!