De afgelopen week was niet mijn week. Ik vond het allemaal niet meer zo heel leuk en gezellig. Tot aan deze week zag ik voordelen en ik vond het knus thuis te zijn met mijn jongens. Op de achtergrond dacht ik wel aan alle kinderen die nu vastzitten in voor hen nare huizen, aan de mensen die een geliefde zo erg missen en aan mensen die ziek zijn. Maar het lukte tot aan week 4 om vrij soepel door de dagen te gaan. En nu was de rek er even uit. Geeft niet, het is ook niet niks allemaal. Week 5 wordt weer een fijne week, ik weet het zeker. De moed heb ik weer bij de kladden. Heb jij het nog fijn? Of vind je het ook soms zo oneerlijk en zwaar?
Fijne dag!
Dat schrijf je mooi, ”De moed heb ik weer bij de kladden.”! Ik heb het nu moeilijk met mijzelf, omdat er geen moment is dat ik alleen ben. Ik voel veel spanning en slaap slecht. Blijkbaar heb ik mijzelf eerst toegestaan om het als een thuisvakantie te zien met de afgesproken beperkingen. Maar nu wordt er vanuit mijn werk steeds meer verwacht en dat vind ik moeilijk.
Het is echt heel lastig soms. Er is altijd rumoer om je heen nu, er moet nog steeds best veel gebeuren en dat is af en toe veel, he?! Ik wens je rust, goed je grenzen bewaken en misschien af en toe de stilte opzoeken. X